Okuyuş

KENDİNDEN BİHABER İNSAN

KENDİNDEN BİHABER İNSAN

30.09.2021

KENDİNDEN BİHABER İNSAN

İnsan yaşamında bilinçli bir şekilde kendini okuyabilirse ve öz eleştirisini tam yaparsa kurtuluşa erişir. Kendini tanır, canlı tutarsa başına nasıl bir zorluk veya olay gelirse gelsin mutlaka Allah ona yol gösterecek ve kurtulacak, kazanacak. Rastgele yaşamayan, olayları okur ve çıkışı bulur.

 Oysa rastgele yaşayan bir insan ne kadar bilgiye ulaşırsa ulaşsın Allah’ın bak dediği yerden bakmadığı için hata üzerine hata yapar. Suçu asla kendinde görmez. Gözü sürekli kendi dışındaki insanlarda olur. Onların hayatlarını didikler, yanlış ve hatalarını pusuya yatmış aslan gibi sessiz ve sinsice takip eder. Bununla mutluluk gelecek zanneder. Evet, sadece zanneder ve kaybeder, helak olur.  Çünkü kendi hayatı da devam etmekte ve yapması gereken sorumluluklar var. Sorumluluklarını bilmeden haddi aşar, azabı hak eder. Yine de suçu başkalarına yıkarak soyutlanmaya çalışır.

Allah her bir topluma kitabı, yazılan yasasını, nasıl yaşarsak mutlu olacağımızı hatırlatır, elçileriyle uyarır. Bu elçi; peygamber olduğu gibi kendi içimizdeki sağduyu da olur bazen. Evladımız, komşumuz, arkadaşımız da bize doğruyu, güzeli hatırlatabilir. Doğru, mutlu, huzurlu hayatı en yakınımızda bulabiliriz. Kitabı okumayı, hayatımıza uygulamayı öğrenirsek bizi doğruya yöneltir. Aklımızı kullanırsak kitabı, yasayı ve Rahman’ın bize gösterdiğini görebiliriz.

ENBİYA/10: “Kesinlikle size, içinde zikrinizin bulunduğu kitabı indirdik. Aklınızı kullanmayacak mısınız?

Bir toplumda akıl kullanılamıyorsa o toplum zaten bitmiş ve helak olmuştur. Helak olan toplumun yerine Allah yeni, kendini diriltebilen bir toplum getirir.  Hatada ısrar eden, helakı hak eden toplumu biçilmiş ekin hâline gelir. Azabı fark edip kaçışa geçen de hata üzerine hata yapar, kendinde hata görmez kendi dışındakilerini suçlar bunu da takıntı hâline getirir. Davası takıntı olanın hayatı azap olur. Dönüşü olmayan yolda son sürat cehenneme koşar.

ENBİYA/14-15:   “Vay bizlere, bizler cidden zalimler olduk.”  dediler. Artık bütün davaları bu oldu, nihayet onları öyle yaptık ki biçildiler, söndüler.

Kendini okuyan, inen kitabına uygun hayat yaşayan kullardan olmak ümidi ve duasıyla…

HANİGÜN