TEVBE SURESİ 120. AYET
01.12.2017
مَا كَانَ لِاَهْلِ الْمَدينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْاَعْرَابِ اَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللّٰهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِاَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِه ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ لَا يُصيبُهُمْ ظَمَاٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ في سَبيلِ اللّٰهِ وَلَا يَطَؤُنَ مَوْطِئًا يَغيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِه عَمَلٌ صَالِحٌ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُضيعُ اَجْرَ الْمُحْسِنينَ ﴿120﴾
Ne Medine halkının ne de onların çevresinde bulunan Arapların, Allah’ın elçisinden geri kalmaları ve onun nefsinden önce kendi nefislerini düşünmeleri onlara yakışmaz. Çünkü Allah yolunda uğrayacakları bir susuzluk, bir yorgunluk, bir açlık, kâfirleri öfkelendirmek üzere bir yere ayak basmaları, düşmana karşı herhangi bir başarı kazanmaları durumunda kendileri için sulh edici bir amel muhakkak yazılacaktır. Allah güzel davrananların ücretini zayi etmez.
Önceki Sonraki