Okuyuş

TEVBE SURESİ 122. AYET

TEVBE SURESİ 122. AYET

10.12.2017

وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿122﴾

Müminlerin topyekûn/hep birden yola çıkmaları/sefer etmeleri olmaz. Onların her bir fırkasından bir taife/topluluk, dinde tefekkuh etsin ve kendilerine dönünce hazer etsin diye kavimlerini inzar için nefer olsunlar.

Kelime Açıklamaları

KEFEFE : كفف

Birini bir işten alıkoymak, men etmek, bir işten vazgeçmek geri  durmak, top yekün,  kör olmak, âma olmak, toplayıp biriktirmek, halka avuç açarak istemek(dilenmek), el, avuç, nimet, elbiseye kenar geçirmek, hepsi, tamamı, hep, insanlar bir şeye bakmak, için etrafına halkalanmak.

Önceki Sonraki

Yorum Yapınız

Güvenli Kodu : Güvenlik Kodu