İİNSAN DAHA NE İSTER?

03.09.2021

İNSAN DAHA NE İSTER?

Allah; yeryüzünü ve gökleri, arasındaki her şeyi insanın hizmetine vermiş. İnsanoğluna boyun eğdirmiş, secde ettirmiş. Bu ne büyük bir değer, ne büyük bir ikram!  Anne karnında korunaklar içinde büyütüyor, besliyor. Her türlü darbe, sarsıntıya karşı konforlu bir koruma sağlıyor.

Ve doğum... Dünya ile tanışma, ilk hava, ilk çığlık... TAHA/118-119: “Şimdi burada acıkmayacaksın, çıplak kalmayacaksın. Ve sen susamayacaksın,  güneşte yanmayacaksın.”  Acıkmayacaksın, aç kalmayacaksın. Çıplak kalmayacaksın ve kalmıyor da. En yoksul annenin bile bol vitaminli sütü ile besleniyor. Hemen giydiriliyor. Susamayacaksın, kuşluk güneşinden etkilenmeyeceksin. Anne sütü alan bebeğin altı ay suya ihtiyacı olmayacaktır.

Ve büyüyen, nefsini ilahlaştıran insan... Bu kadar nimetin içinde şeytanın vesvesesiyle başlıyor sınırları aşmaya, yasakları delmeye.  Kainatı bir ölçü/kader ile yaratan, ağaçta kuruyan bir yaprağın kuruması ve yere düşmesi bile bir ölçüye/kadere göre iken o; Allah’ın ona bahşettiği fazlalık/akıl, irade ve öngörüyü, Allah’ın koyduğu nizamı bozmaya yönelik yasayı arar, bulur ve uygular. Bulutlara müdahale eder. Belli yerlere toplar, selleri oluşturur. Parkta oynayan masum çocuklar, markette alışveriş yapan insanlar, evine ulaşmaya çalışanlar bu sele kapılıp gider.

Şeytan vesvese verir. İnsan hırslanır zulmeder. Ölümü, yaptığının hesabı sorulacağını hiç mi hiç düşünmez. Mazlumların ahı umurunda bile olmaz. Onlarla alay eder, cahilliklerine güler. Afganistan’da yıllarca sömürge yapar, halkı cahil bırakır, uçağa tutunarak kaçabileceğini sanan cahil insanın uçaktan düşüp ölüşünü resimler, tişörte basar, kâr elde eder kendince.

KEHF/36:  “Ayrıca kıyametin kopacağını/saatin kıyamını da sanmıyorum, Rabb’imin huzuruna çıkarılacak olsam/Rabb’ime döndürülürsem herhâlde bundan daha iyisiyle karşılaşırım.”

Dönüşü olmayan bir cehenneme rota belirlenmiş.

TAHA/124:  “Ama kim beni anmaktan yüz çevirirse onun için de dar bir geçim var. Kıyam günü onu kör olarak haşr ederiz.”

TAHA/125:  “Rabb’im beni niçin kör olarak haşr ettin, hâlbuki ben basiret sahibi idim, der.”

TAHA/126:  “Allah buyurur ki: Nasıl sana ayetlerimiz geldiği zaman sen onları unuttuysan bugün de sen öyle unutulursun!"

TAHA/127:  “İşte israf eden ve Rabb’inin ayetlerine inanmayanları böyle cezalandırırız. Elbette ahiretin azabı daha çetin ve daha süreklidir.”

Ve kim tövbe eder, hidayete sarılır, hatasını anlar dönerse ona da her istediği verilecek.

İSRA/20: “Hepsine (dünyayı isteyenlere de, ahireti isteyenlere de) Rabb’inin ihsanından veririz. Rabb’inin ihsanı kısıtlanmış değildir.”

ŞURA/20: “Kim ahiret kazancını isterse onun bu kazancını arttırırız, kim dünya kazancını tercih ederse ona da bundan veririz ama onun ahirette hiçbir nasibi olmaz.”

                                                                                                                                                                                                          HANİGÜN